XX. mendeko Euskararen Corpus estatistikoa

Testuingurua

- Zer dira?- galdetu zuen Ibanek.

Edifizio nagusiaren alboko etxe baten aurrean geldierazi zuten kotxea.

Hango landaretza zarratuaren * zarratu: ugaria eta estua artean, beste etxe txikiago batzu ere bazeuden eta nonbaitetik, musika, oihu eta barre hotsak heltzen ziren.

Jaietan egongo dira, pentsatu zuen Ibanek, baina, une hartan, Lopek, triziklotik jaisten zelarik, Ibanen aurreko galderari erantzun zion.

- Urkiak, nik uste. Segur asko, horregatik deituko da Urkilaga. Urkia ugari dagoelako alegia.

Ibanek ere triziklotik jauzi egin eta burua jasoz, zakur baten antzera, usain egin zuen.

Baina, bat batean, Lopek, lepondoko bat eman zion Ibani eta honek salto egin zuen.

- Erne ofiziale! Lana dago eta! - Banoa gizona, banoa! Eta ez nazazu jo, burgesa hotsegitea nahi ez baduzu.

- Falta zena! Zaplaztarik gabe, egun osoan alferkerian egongo zinateke! Gainera, badakizu: Nolako lana, halako jana.

Lope, beti, bertsotan edo aritzen zen.

Barrez, eskua luzatu zion Ibani har ziezaion, baina honek esku luzatuan zaplazteko bat eman zion, eta Lopek, lehen baino ere gogotiago egiten zuen barre.

Une horretan kamiolariek ikusi izan balute, gizontxo deituko ziotela pentsatu zuen Ibanek.

Eskailera buruan zegoen atean gizon bat agertu zen, (...).